De kleine keuzes die het verschil maken
Wat was het een eer om te mogen spreken op NEVI’s Procurement Day 2025. En opnieuw merkte ik iets dat me al jaren fascineert: hoe totaal verschillende werelden (corporate, publiek en non-profit) uiteindelijk dezelfde kern delen.
In humanitaire context nemen we onder tijdsdruk beslissingen die direct gevolgen hebben voor mensen én voor lokale markten. In de corporate wereld worden keuzes gemaakt met enorme schaal en financiële impact. Maar onder die verschillen ligt één duidelijke overeenkomst: procurement bepaalt veel meer dan we met elkaar beseffen.
We werken met andere talen, KPI’s en governance-structuren. Maar één blinde vlek herken ik overal: we formuleren prachtige waarden, tekenen pacten en ambities, maar nemen ze niet altijd mee in onze inkoopcriteria. We spreken over inclusie, duurzaamheid of een ouderschapsvriendelijke cultuur, maar toetsen er zelden op in tenders. Terwijl dát juist de plek is waar waarden werkelijkheid worden.
En ja, aanbestedingsrecht, compliance en proportionaliteit spelen een rol. Maar binnen die kaders is vaak meer ruimte dan we denken. Procurement is waar intentie overgaat in uitvoering. Waar waarden botsen met de praktijk, of erdoorheen breken.
Daarom kunnen onze sectoren veel van elkaar leren. Van corporates: hoe je schaal, processen en datagedreven besluitvorming inzet om impact structureel te maken. Van humanitaire teams: hoe je handelt onder onzekerheid, veerkracht bouwt, en waarden test in echte situaties in plaats van in rapporten.
Maar boven alles bindt ons dit: de kracht van inkoop zit in de kleine, bewuste keuzes die we elke dag maken. Welke leveranciers we informeren. Welke criteria we durven opnemen. Wat we meenemen in due diligence , en wat niet. Dit zijn geen details. Ze bepalen of markten (en regios) sterker worden of afhankelijk, of oplossingen toekomstbestendig zijn, en of onze waarden iets betekenen buiten onze eigen organisatie.
Dat was ook mijn kernboodschap gisteren: procurement kan een rol spelen die veel groter is dan de activiteiten van een bedrijf of de projecten van een organisatie. Het kan richting geven aan de samenleving die we willen bouwen.
Soms begint dat met iets heel eenvoudigs. Eén extra vraag in een RFQ kan al impact hebben. Zo noemde ik gisteren: “Biedt uw organisatie betaald zwangerschapsverlof?” Niet omdat het politiek is, maar omdat het menselijk is, en omdat jouw budget die vraag legitimiteit geeft. En ja, dit past binnen wet- en regelgeving wanneer het helder en proportioneel wordt geformuleerd. Die kracht ligt al in het vak. We hoeven haar alleen bewuster in te zetten.
Dan rest mij nu enkel te vragen: welke vraag zou jij morgen kunnen toevoegen?